آقایی میانسال با ناراحتی اومد پیش من و گفت : من نمی دونم اینجا داروخونه است یا دارو فروشی .

نخود لوبیا نیست که همینطوری ریختین تو پلاستیک !

میدونی تا کجا رفتم و برگشتم . داروهامو دستور نزدین .

گفتم : باید نسخه شو ببینم .

اگه نسخه دستور نداشت شما یه عذر خواهی بدهکاری .

گفت : باشه .

نسخه را پیدا کردم . دستوری نداشت .

گفتم : شاید مریض دستور دارو را می داند .

گفت : نه . مریض ما تو آسایشگاه ست .

گفتم : پس دستور را به پرستارها داده .

عذرخواهی کرد و رفت .